Roger noemt zichzelf een gevoelsmens, die altijd verbinding zoekt met anderen. “Ik vind het jammer dat we in onze westerse samenleving het individu zo op een voetstuk zetten. Ik-ik-ik… Maar als het alleen om mij draait, kan ik nooit ten volle mens zijn. Daar ben ik heilig van overtuigd.” 

Fysieke aanraking hoort daar volgens Roger ook volledig bij. “Een mens heeft aanraking en nabijheid nodig. Een dikke knuffel bijvoorbeeld. Doe dat intens en lang. Daar kalmeert je systeem van.”

Hoe kijkt Roger eigenlijk naar zichzelf, naar dit portret van hem? “Echt blij met mezelf zijn? Oei, dat is nog een stap te ver; daar ben ik nog niet. Maar ik kom er wel en heb geduld. Winst is dat ik mezelf veel minder afkeur dan vroeger. Ik gun mezelf steeds meer ruimte om te leven, om te zijn. Dat wens ik iedereen toe.”