Museum of Humanity organiseert wereldwijd pop-upexposities om de mensheid – als meesterwerken – te laten schitteren. Ons recept is eenvoudig. We hebben een zwarte fototent, zetten die op een drukke plek en nodigen voorbijgangers uit om op de foto te gaan. We verkopen niets en dringen niets op. Het enige wat we proberen over te brengen is dat ieder mens ertoe doet. En dat raakt vaak een gevoelige snaar.

Totaal geen hocus pocus of hogere wiskunde, en toch… Het is de aandacht, het zijn de positieve woorden die voor veel mensen een verademing zijn, merken we steeds opnieuw. Blijkbaar voelen heel veel mensen zich niet gezien of gehoord! Niet zo vreemd ook als je de media volgt of op sociale media zit.

De tent, met daarin alleen een eenvoudig krukje, doet iets bijzonders met mensen. Hier begeef je je op neutraal terrein en verdwijnt alle ruis om je heen. Door het zwarte doek verdwijnt ook je achtergrond. Niemand ziet waar jouw portret is gemaakt. Of je in een villawijk woont of onder een brug slaapt. Het maakt niets uit. Wij kijken bovenal naar jouw binnenkant, naar je ogen als spiegel van de ziel.

Voor even zetten we je op een voetstuk. Jij bent – ondanks alles – een meesterwerk. Dat niemand perfect is, snappen wij ook. Iedereen heeft immers littekens of krassen op de ziel, ongeacht je afkomst of status. Noem het de gebrokenheid van het leven. Daarom fotograferen we mensen zoals ze zijn, zonder opsmuk of filters, altijd met zacht noorderlicht.

Het wordt nog veel mooier als we al die losse portretten bij elkaar voegen tot een groot palet. Dat komt het best tot z’n recht in een omgeving die symbool staat voor die gebrokenheid, zoals een oude fabriek, een verlaten winkelpand of een vervallen mijn. Juist in zo’n decor spat de kracht en waardigheid van onze meesterwerken af.

Spannend wordt het als we portretten van mensen met allerlei of zelfs botsende achtergronden samenbrengen in één expositie. Dan hangt de boer ineens naast de milieuactivist, de miljonair naast de bijstandsmoeder en de bewaker naast een mens op de vlucht. Is er iets wat hen bindt? En wat doet dit met bezoekers die de foto’s zien?

Zo maken we een visueel statement. Soms omdat we tegen iets zijn, zoals polarisatie, oorlog of kansenongelijkheid. Maar meestal omdat we vóór iets zijn: vóór meer ontmoeting en verbinding. Zodat we leren – los van overtuigingen, conflicten en verschillen – de ander te respecteren, te accepteren of te zelfs waarderen als mens.

Niet omdat daarmee alle problemen uit de wereld zijn. Was dat maar waar. Wél omdat we mensen – en tot nu toe waren dat er al ruim 8.000 – kunnen vertellen hoe uniek ze zijn. Wél om mensen voor even boven meningen, conflicten, pijn en verdriet uit te tillen. Zo benadrukken we dat ieder mens ertoe doet – no matter what. Want uiteindelijk zoekt iedereen die veiligheid en geborgenheid.

- Pakten we in 2021 ons eigen gebouw in met 1.000 portretten tijdens Let's face it;
- Verwelkomden we ruim 25.000 bezoekers bij onze exposities;
- Brachten we afgescheiden bevolkingsgroepen in een Duitse stad samen;
- Portretteerden we in 2022 mensen met 100 verschillende nationaliteiten in Zaanstad;
- Bezoeken we vluchtelingenkampen om mensen een gezicht te geven; 
- Werken we samen met sterke partners voor randprogrammering rondom expo’s; 
- Empoweren we scholieren met ons lesprogramma ‘Zien & gezien worden’; 
- Gaan leerlingen in de klas aan de slag met onze 'Museum in a box';
- Dagen we teams uit echt oog voor elkaar te krijgen tijdens een teamdag; 
- Sluiten ondernemers zich aan als Dreambuilder;
- Zoeken we altijd nieuwe kansen om de mensheid te laten schitteren.

Heb jij een goed idee? Wil je samen met ons een project doen?
Laat van je horen!

Mail of bel ons: 06-19 56 17 32